Morgen is het dan zover

Hebben jullie dat soms ook, dat je blij bent met iets, waar je eigenlijk niet meteen blij mee zou moeten zijn? Ik zal mezelf verduidelijken.

Zoals jullie misschien in eerdere blogs van mij hebben kunnen lezen, is dat het grootste Zeeuwse Zusje, Raisa (9jaar), nou niet echt met plezier naar school gaat. Niet alleen omdat ze in de kleuterklas gepest werd, maar ook door iets anders.

Vanaf het begin van haar schoolcarrière is Raisa een speler, ze wil actie, spelen, spelletjes doen, tekenen, buitenspelen, knutselen en zingen. In cijfers en letters had ze eigenlijk nooit echt interesse. Voorlezen vond en vindt ze wel heerlijk hoor en daar ben ik ook al vroeg mee begonnen voor het slapengaan.

Ze kon met alles goed mee en haar knutselwerkjes en tekeningen kwamen altijd vol trots mee naar huis.

Maar toen kwam het echte werk… In groep 3 moest ze nu echt aan de serieuzere dingen. Rekenen en schrijven. Als ik bij thuiskomst vroeg: hoe was het vandaag? Dan was het standaard ‘rekenen en schrijven was stom, maar het buitenspelen en knutselen was leuk’

En ik dacht gewoon; ik heb een speels kind, dat komt nog wel! Maar toen kwam het eerste rapport-/tienminutengesprekje met de juf en werd er een vermoeden op tafel geslingerd “Het zou weleens dyslexie kunnen zijn”.  En ik dacht nog steeds, ach joh dat komt wel goed als ze aan serieuzere dingen toe is, ieder kind zijn eigen tempo hoor.

En de rapporten volgden, de E-scores ook, maar zeker niet op alles, want voor al de creatieve vakken haalde ze A’s of B’s. En toen kwam daar corona lockdown 1, ze zat toen in groep 4 en we moesten thuis aan het schoolwerk.

En toen… toen brak mijn moedershart. Ze liep met alles achter, snapte de helft nog niet, iets wat ik vandaag uitlegde en wat ze dan uiteindelijk snapte, was morgen weer vergeten. Elke letter schreef ze op een onlogische manier, de cijfers omgedraaid, de tafels die ik vandaag met haar oefende en die ze dan kende waren ook de volgende dag weer verdwenen, alles ging op haar vingers… Ze zei tegen mij dat ze dom was, dat ze niets kan, dat ze kindjes haar op school uitlachen… De voorbeelden zijn er in overvloed. En dan de paniek in haar ogen als ze het niet meer wist, als ze het niet begreep, als ze de opdracht niet snapte omdat ze uitleg erboven niet snapte, terwijl als ik het voorlas ze precies wist wat ze moest doen.

Ik trok aan de noodbel en ben daaraan blijven trekken, maar ze voldeed nog niet aan de eisen.. Aan de eisen om in aanmerking te komen voor een dyslexie-onderzoek, want er zijn veel regeltjes voor nodig en je moet je kind volkomen zien afzakken en ongelukkig zien worden voordat ze in aanmerking komt.

En nu eindelijk 3 jaar later in groep 6, na het eerste vermoeden in groep 3, mag ze morgen eindelijk voor een dyslexie-onderzoek.. Eindelijk is het zover…

Maar ik weet nu niet op welke uitslag ik hoop… Ergens hoop ik zo dat de wereld makkelijker voor haar gaat worden, dat ik haar uit kan leggen wat de oorzaak is, dat het niet aan haar ligt en vooral dat ze NIET dom is. Maar precies goed is zoals ze is, maar dat ze misschien wel harder moet werken dan anderen. Maar dat zij dat kan, want ik geloof in haar…

Nu snappen jullie misschien ook wat beter, waarom ik toegestemd heb met dat Youtube-kanaaltje. Ons focussen op dat wat ze wél kan, waar ze complimenten over krijgt en dát doen waar ze blij van wordt en waar ze energie van krijgt!

Maar… wordt vervolgd…

Liefs van ons

Raisa haar youtube-kanaaltje: De Zeeuwse Zusjes – YouTube

Pi-Spello, waar Raisa haar dyslexie onderzoek heeft laten doen.

Reacties

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  1. Wat een integer kwetsbaar en mooi verhaal 🧡
    Weet je laat je niet te veel leiden door ‘labeltjes’ en ‘diagnoses’
    Het komt goed met jouw speelse en creatieve dochter !
    Het onderwijssysteem is als je het mij vraagt niet afgestemd op al die nieuwe tijdskinderen 🧡 tijd om uit onze oude patronen te stappen en open te staan voor onze nieuwe tijdskinderen.
    Beperk hen niet, stop ze niet in hokjes 🙏maar geef hem alle vrijheid want zij zijn de toekomst

    1. Wat lief 🥰 Dankjewel 🙏 Maar voor haar zelfbeeld is het zo funest als ze niet mee kan komen in dit systeem. Hoop gewoon dat ze handvatten krijgt voor de grootste struikelblokken 😖💖
      Want inderdaad, zij zijn de toekomst!

  2. Hey lieverd,
    Herkenbaar verhaal.
    Mijn dochter bleek dyscalculie te hebben ook pas opgemerkt in groep 4 . Ze ging ook niet graag naar school, voelde zich ook erg onzeker daardoor.
    De montessorischool gedachtes hebben haar wel geholpen door te focussen op wat ze wel kan. Vanaf groep 7 kreeg ze op school 1 op 1 les van een dyscalculie juf . Dat heeft haar wel geholpen .
    Op middelbare school moest ze helaas van 2 havo naar 3 vmbo t omdat ze de exacte vakken niet meer kon bijbenen.
    Erg jammer voor haar indertijd.
    Ze werkt nu in de kinderopvang met plezier! Lfs

  3. Hey lieverd, mooi initiatief !
    Herkenbaar verhaal.
    Mijn dochter bleek dyscalculie te hebben ook pas opgemerkt in groep 4 . Ze ging ook niet graag naar school, voelde zich ook erg onzeker daardoor.
    De montessorischool gedachtes hebben haar wel geholpen door te focussen op wat ze wel kan. Vanaf groep 7 kreeg ze op school 1 op 1 les van een dyscalculie juf . Dat heeft haar wel geholpen .
    Op middelbare school moest ze helaas van 2 havo naar 3 vmbo t omdat ze de exacte vakken niet meer kon bijbenen.
    Erg jammer voor haar indertijd.
    Ze werkt nu in de kinderopvang met plezier! Lfs

Misschien ook leuk om te lezen?

Reacties

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  1. Wat een integer kwetsbaar en mooi verhaal 🧡
    Weet je laat je niet te veel leiden door ‘labeltjes’ en ‘diagnoses’
    Het komt goed met jouw speelse en creatieve dochter !
    Het onderwijssysteem is als je het mij vraagt niet afgestemd op al die nieuwe tijdskinderen 🧡 tijd om uit onze oude patronen te stappen en open te staan voor onze nieuwe tijdskinderen.
    Beperk hen niet, stop ze niet in hokjes 🙏maar geef hem alle vrijheid want zij zijn de toekomst

    1. Wat lief 🥰 Dankjewel 🙏 Maar voor haar zelfbeeld is het zo funest als ze niet mee kan komen in dit systeem. Hoop gewoon dat ze handvatten krijgt voor de grootste struikelblokken 😖💖
      Want inderdaad, zij zijn de toekomst!

  2. Hey lieverd,
    Herkenbaar verhaal.
    Mijn dochter bleek dyscalculie te hebben ook pas opgemerkt in groep 4 . Ze ging ook niet graag naar school, voelde zich ook erg onzeker daardoor.
    De montessorischool gedachtes hebben haar wel geholpen door te focussen op wat ze wel kan. Vanaf groep 7 kreeg ze op school 1 op 1 les van een dyscalculie juf . Dat heeft haar wel geholpen .
    Op middelbare school moest ze helaas van 2 havo naar 3 vmbo t omdat ze de exacte vakken niet meer kon bijbenen.
    Erg jammer voor haar indertijd.
    Ze werkt nu in de kinderopvang met plezier! Lfs

  3. Hey lieverd, mooi initiatief !
    Herkenbaar verhaal.
    Mijn dochter bleek dyscalculie te hebben ook pas opgemerkt in groep 4 . Ze ging ook niet graag naar school, voelde zich ook erg onzeker daardoor.
    De montessorischool gedachtes hebben haar wel geholpen door te focussen op wat ze wel kan. Vanaf groep 7 kreeg ze op school 1 op 1 les van een dyscalculie juf . Dat heeft haar wel geholpen .
    Op middelbare school moest ze helaas van 2 havo naar 3 vmbo t omdat ze de exacte vakken niet meer kon bijbenen.
    Erg jammer voor haar indertijd.
    Ze werkt nu in de kinderopvang met plezier! Lfs