De uitslag van het dyslexie onderzoek
Ik zat er al helemaal klaar voor. Na (drie jaar en) drie weken wachten zouden we vandaag eindelijk de uitslag krijgen. Dus ik had op tijd gekookt, dat eten snel naar binnen geschoven en achter die computer gesprongen voor de ZOOM-meeting voor de uitslag van hét dyslexieonderzoek om 18:00.
De computer had ik, voor het eten, al gezwengeld, de meeting open gezet en ik er na het eten snel voor. Ondertussen ook nog snel een luier verschoond met constant een schuin oog op dat scherm. Maar er kwam niemand…
18:05… 18:10…. 18:15.
Dan toch maar even bellen, want ja de tijd om Roozje op bed te leggen kwam ook dichterbij.
Ik: ‘Nou ik heb een Zoom-meeting met iemand over de uitslag van het dyslexieonderzoek van mijn dochter, maar er komt niemand online.’
Zij: ‘Oh van Raisa? Maar in mijn agenda staat 18:30 en ik ben nu nog aan het eten.’
Ik: ‘We hadden echt dit afgesproken, en ik moet zo de meisjes op bed leggen dus…
Zij: ‘Ik eet snel mijn eten op en dan zet ik de meeting aan.’
Oké ‘…
Nog ff wachten dus…
En dan gaan weer al die dingen door je hoofd. Wat zou de uitslag zijn, op welke uitslag hoop ik nou, ik wil niet dat ze het heeft.. Maar ergens ook weer wel, want dan hebben we een reden voor die worsteling van haar. Maar ja dan hoop ik op iets wat helemaal niet fijn is…
Constant die tegenstrijdigheden.
Ping ping.. Ping ping…
De Zoom-meeting begint.
Ze begint eerst te vertellen over wat ze allemaal hebben gedaan.. Hoe Raisa overkwam, hoe Raisa was tijdens het onderzoek, de stapjes, de… etc. etc…
En het enige wat ik kon denken: Heeft ze het nou of niet?!?!
Vervolgens ging ze dan eindelijk door naar de getalletjes en de cijfertjes over hoe ze op wat gescoord had en ja… Daar stond het.
Ernstige enkelvoudige dyslexie.
De vermoedens uit groep 3 zijn nu (eindelijk) bevestigd, er is een verklaring, maar het aller aller belangrijkste; ze gaat hulp krijgen, handvaten en ook de psycho-educatie: wat is het en waardoor komt het?
De bevestiging voor haarzelf, want ik weet dat al lang, dat ze niet dom is, maar dat haar hersenen gewoon iets anders doen met de verwerking dan bij haar vriendinnetjes.
Vooral dat. Want mijn meisje is niet dom, haar hersenen zijn gewoon een beetje anders.
En anders is leuk, maar soms ook best wel een beetje een uitdaging! En daarom lieve lezers, focussen we ons ook op dát wat haar positief anders maakt en wat ze wél makkelijk kan met: De Zeeuwse Zusjes.
Zijn jullie al (100% gratis) abonnee? De Zeeuwse Zusjes – YouTube
Hoi Annet,
Wat herkenbaar allemaal w.b.t. dyslexie.
Mijn dochter heeft het mogelijk ook en vindt zichzelf ook dom.
We gaan nu pas het traject in van onderzoek. Het gaat allemaal zo traag…
Het is inderdaad wat je beschrijft. Je wil dat ze het niet heeft maar eigenlijk wil je ook een verklaring waarom het gewoon niet lukt.
Bedankt voor het delen van je blog.