Balance is my middle name

Een hond met “school-hamster-stress”, een kat met obesitas, een wasrek in de woonkamer en taaie oliebollen als decoratie. Het was weer een geslaagde kerst en oudjaarsavond.

Als moeder van 2 corona-pubers met een ex-man die hertrouwd is met Cruella de Vil ben ik zelfs tijdens de feestdagen op zoek naar balans, terwijl ik alle ballen weer eens in mijn eentje in de lucht houdt.

Tijdens de kerstdagen was ik geveld met een griep, geen griepje maar een griep. Met koorts en misselijkheid van de paracetamol en een overdosis vitamine pillen sta je dan toch weer een gezonde maaltijd te koken. Wetende dat je het zelf nodig hebt en dat iedere dag groente toch echt onmisbaar is voor een opgroeiend puberlijf. De smeekbedes en het onderhandelen of er iemand even de honden wil uitlaten in ruil voor ‘tja wat zal ik inzetten dit keer?’

Omdat ik een geweldige verbinding tussen lichaam en geest heb, ben ik er erg zuinig op. Doe ik dat niet, dan trapt mijn lijf op de rem. Enerzijds ben ik hier dankbaar voor, heeft het me de laatste jaren aangezet tot meer gezondheidsbevorderende stappen, anderzijds blijf je zelfs als je ziek bent “aan staan” op de balans modus.

Mijn kinderen zijn ergens aan het begin van de puberteit mijn huis als hotel gaan zien en hun moeder als AH bezorger en pinautomaat. Wat was ik blij dat ik zoveel liefde van mijn huisdieren kreeg. Kleine wezentjes die snakte naar zorg, liefde en bescherming. Voor mij zijn huisdieren een verlenging van de natuur in mijn eigen huisje. Sinds de vervroegde kerstvakantie ben ik oppasmama of (-oma) van de schoolhamster van mijn zoon. Een mini persoontje met vachtje, snorharen en een klein kloppend hartje. Iedere keer dat ik het beestje een kusje geef hoop ik maar dat hij niet denkt dat ik hem op wil eten. Mijn grote puberknul zijn verzorgingsrol is zoals te verwachten snel gedooft en heb ik als hamster-oma de rol eigen gemaakt. Binnen een week had ik al enorm veel geleerd over de verzorging van zo een kleine man in je huis. De logeerkooi voldeed nergens aan, dus zoals het een echt oma betaamd heb ik snel wat aanvullende producten voor de kleine hamster aangeschaft.

De energie die ik in een logeerhamster steek, steekt mijn ex niet eens in zijn kinderen uit de 1e leg (wel in zijn 2e leg kleuter). Dat is soms ook de frustratie. Het voor alles en iedereen zorgen, klaar staan, en dan tijdens de corona je kinderen een beetje meer ‘kwijt raken’.

Inmiddels verlaat de griep mijn lijf en maak ik iedere dag weer stappen richting mijn gezonde oude ik (met nadruk op oud).

Vanmorgen even een stukje strand gedaan met de honden. Wind in de rug en een luisterboek op mijn koptelefoon. Tijdens zo een wandeling relativeer ik mijn eigen geklaag dan weer. Wat heb ik nou werkelijk nodig om gelukkig te zijn? Kijk eens hoe mooi dat stuk natuur is waar ik iedere dag zomaar “mag” wandelen. Met hernieuwde energie besloot ik eenmaal thuisgekomen meteen weer even wat youtube lesjes te doen om mijn spiermassa weer even aan te pakken. Zo een 1,5 week ziek zijn, resulteert bij mij altijd meteen in een futloos lijf door het gebrek aan bewegen en het verliezen van spiermassa. Juist de 40plus vrouw moet hard werken om haar spiermassa te behouden of te vergroten.

Terwijl ik dit allemaal aan het typen ben zit mijn hond non-stof gefixeerd naar de hamster te koekeloeren. Tenminste iemand in huis die zich niet verveeld tijdens deze lockdown.

Pris