Kinderen horen in hun eigen bed, toch?

Kinderen horen in hun eigen bed. Een zin die vaak gezegd wordt, maar waarom eigenlijk? Wie bepaalt dat jou kind of kinderen in hun eigen bed moeten slapen? Want als ouders zijnde slaap je toch ook bij elkaar? En dat vinden we wel heel normaal, maar als je zegt dat je kind of kinderen bij je in bed slapen wordt je raar aangekeken.

Zelf vond ik ook altijd de onze kinderen in hun eigen bed moeten slapen in hun eigen kamer. Maar steeds vaker vraag ik me af waarom ik dat dan zo belangrijk vind? Eigenlijk weet ik het antwoordt er niet eens op, toch houden we ons aan die standaard norm. Maar op sommige nachten laten we de standaard norm voor wat het is, zo ook een aantal weken terug.

Dinsdagnacht 00:30 uur; we schrikken wakker van een harde gil. Onze oudste Jelte is wakker geschrokken uit een droom, daarop volgend horen we Teun huilend wakker worden. Jurgen gaat bij Jelte kijken en ik luister of Teun echt wakker is geworden. Jelte droomt over een enge poes die bij hem is en kan niet meer slapen, Teun slaapt gelukkig wel weer.

Jurgen neemt Jelte mee naar ons bed en na vijf minuten is Teun toch ook weer wakker.

Oké voordat we allemaal klaar wakker zijn komt ook Teun bij ons in bed.

Nou daar liggen we dan met z’n vieren of eigenlijk vijven in ons bed. Want ja de bijna volmaakte baby in mijn buik neemt ook aardig wat ruimte in beslag.

Ondanks dat dit wel wat heeft, knus en gezellig, lig ik na anderhalf uur nog steeds wakker.

Mijn drie mannen naast me liggen heerlijk te snurken en de baby in m’n buik maakt nog even een vreugdesprong.

Ik heb het gevoel alsof in op een bergwand lig met de afgrond in zicht, oftewel het uiterste randje van ons bed. De elleboog in m’n rug werkt ook niet echt mee. Ik begin ‘t zat te worden, het wordt tijd dat ze weer naar hun eigen bed gaan. Zodat ook ik weer verder kan slapen.

Het is 02:15 uur en iedereen ligt weer in z’n eigen bed. Ik heb weer zeeën van ruimte, toch mis ik onze jongens en beetje. Pedagogisch verantwoord of niet, dat ze ons af en toe nodig hebben doet me goed. Onze jongens zijn altijd, en nog steeds, goede slapers geweest. Als we soms zulke nachten hebben dan zijn we juist alleen maar sneller geneigd om ze even bij ons te nemen.

Nicole blogt elke maand voor Mommy Friends over haar gezin. Ze is vriendin van Jurgen,  moeder van zoons Jelte (2018) en Teun (2020) en dochter Merle (2022).