Op bezoek bij overgroot Opa en Oma tijdens Corona…

Vanmorgen bedacht ik mij dat het wel leuk was om vandaag even een bosje bloemen naar mijn Opa en Oma te brengen. Dat verdiende ze wel in deze nare tijd.

Mijn Opa en Oma zijn dik in de 80 en wonen nog zelfstandig. Ze hebben een vrij sociaal leven en doen alles nog zelf. Naast dat ze net als iedereen last hebben van de maatregelen tegen het Corona-virus, is mijn Opa zijn neef(je) overleden, en mijn Oma haar dementerende zus heeft haar heup gebroken en doet lelijk tegen iedereen omdat ze er niks van begrijpt dat ze moet revalideren in een verzorgingshuis.

Reden genoeg om ze een oppeppertje te geven! Snel knutsel ik (nou ja mn zoon) een mooie kaart voor mn Opa in elkaar. Hij kan sinds kort zijn eigen naam schrijven dus hij zet zelf zijn naam erop, en klaar is kees.

Ik app mn zus of ze mee wilt. Zij heeft een zoontje van 1 en mn Opa en Oma vinden het altijd zo leuk als ze hun achterkleinkinderen zien. M’n zus belt dat ze toevallig buiten staat met onze moeder om naar Opa en Oma te lopen!

Hup snel schoenen aan, mn oudste zoon klaar maken en daar kunnen we …. met z’n allen…. hoezo social distancing zou je denken… maar we liepen in een treintje op anderhalve meter 🙂 Dat moet een komisch gezicht geweest zijn, maar alles voor de gezondheid van ons allemaal.

Onderweg zwaaien we nog even naar onze oom en tante. Als we bij Opa en Oma aankomen blijf m’n moeder beneden met de kinderen en mn zus en ik gaan naar boven (appartement) en bellen aan. Oma doet open en dan….begint ze toch te huilen! Ze was zo blij om ons te zien 🙂 Ze roept snel Opa en ook hij heeft tranen in z’n ogen.

We leggen het bloementje op deurmat zodat ze ze aan kan nemen. Ze lopen even mee naar beneden in de hal om de kinderen te zien (ook nu weer, op afstand, wat is dat toch moeilijk zeg!).

Als we weg gaan zegt mn Oma: “Dit heeft mn dag echt weer goedgemaakt, ik voelde me zo rot, maar dit maakt alles goed”.

Awhh daar doe je het dan toch voor he !