Sinterklaas als opvoeder?

Sinterklaas wie kent hem niet? Elk jaar weer een groot feest voor de kinderen. Tenminste dat is de bedoeling in mijn ogen.

Afgelopen week kwam ik een filmpje tegen, ik denk dat veel van jullie deze ook wel hebben gezien. In het filmpje zit een jongetje aan tafel te eten en krijgt een telefoontje zogenaamd van Sinterklaas.
Sinterklaas zegt tegen het kind dat hij stout is geweest en geen cadeautjes krijgt omdat hij zijn groente niet opeet. Het jongetje begint hard te huilen en beloofd meteen zijn groente goed te eten.

Ik vind hier iets van. Mijn mening is dat dit niet de bedoeling is. Ouders dienen zelf te zorgen voor de opvoeding van hun kinderen. De tijd rondom Sinterklaas geeft al genoeg spanning aan kleine kinderen. Wij kiezen ervoor om het leuk en gezellig te houden voor onze kinderen. Sinterklaas vindt alle kinderen lief. En alle kinderen krijgen cadeautjes.
Papa en/of mama beslissen de regels en niet Sinterklaas.

Ook heb ik ouders wel eens horen zeggen tegen hun kind ‘’pas maar op, als je stout bent komt de politie je halen’’
Wauw, echt… Ik kan hier eigenlijk gewoon boos over worden. Waarom zou je je kind bang willen maken? Wat leert je kind hiervan?
Ik denk dat je hiermee totaal het verkeerde signaal afgeeft aan je kinderen.
Kinderen worden puur geboren. Ze hebben geen besef van wat goed is of wat fout is. De normen en waarden die ze leren, leren ze vanuit ons als ouders voornamelijk.
Kinderen leren het meeste vanuit een veilige basis, en die basis ben jij. Zodra je kind weet ‘’hier ben ik veilig’’ kan je kind gaan ontdekken en leren. En nee dat gaat niet vanzelf goed. Kinderen zoeken de grenzen op. Jij bent degene die de grenzen moet aangeven en het voorbeeld geven van goed gedrag.
Kinderen doen niet expres iets fout, ze willen leren waar die grenzen liggen.
En als ze weten dat jouw liefde voor hen onvoorwaardelijk en veilig is, is er ook die ruimte om de grenzen te onderzoeken met daarmee ook stout gedrag.

Als moeder probeer ik daarnaar te streven. Ik wil de veilige basis zijn voor mijn kinderen. Mijn kinderen mogen fouten maken en grenzen ontdekken. Al doende leer ik ook bij als moeder.
Ik heb geleerd dat je voordat je moeder wordt wel een idee van je opvoeding kunt hebben maar dat je juist gaat leren waar je voor staat als je kinderen hebt. Zelf ben ik ook echt niet perfect hoor.
Zo weet ik nog een keertje een paar jaar geleden dat Noud ook zo aan het klieren was met avondeten, het was Sinterklaastijd en voordat ik het wist zei ik  ‘’Pas maar op Noud, ik zag net de luisterpiet op het dak en hij luistert of jij wel goed eet’’
Gevolg: Noud in paniek. En ik had spijt, besefte dat ik een fout had gemaakt. Dit wil ik niet voor mijn kind. IK ben degene die zegt dat ik wil dat hij zn groente gaat eten.
Is mijn kind dan meteen verpest voor het leven? Nee natuurlijk niet maar ik beschouwde dit wel als een leermoment voor mezelf. Dit is niet waar ik voor wil staan in de opvoeding.

Ik dacht, misschien is het nog leuk om te vertellen hoe we Sinterklaas vieren in huize Janse.
In de week voor de intocht van Sinterklaas begint het Sinterklaasjournaal, dit is vaste prik om te kijken met het hele gezin. Oh wat is het altijd weer spannend. Ik stel Noud altijd wel gerust dat het goed komt haha anders maakt hij zich zo’n zorgen.
TV kijken na het eten doen we normaal niet, dus dat is nu extra speciaal voor ze.
Op de dag van de intocht mogen de jongens hun schoen zetten. Tot pakjesavond doen we altijd op de woensdag en op de zaterdag schoentje zetten.
Samen met Noud heb ik een kalender gemaakt waarop dit aangegeven staat. Het geeft hem rust en duidelijkheid.

Zelf vind ik het geweldig om er een paar keer extra werk van te maken.
Dit jaar hebben we de inpakpiet gehad, deze heeft niet alleen de cadeautjes ingepakt maar ook onze schoenen, de bananen op de fruitschaal en zelfs de ontbijttrommels waren ingepakt. Noud vond dat geweldig!!
En elk jaar komt de rommelpiet weleens langs, zelf heb ik hier geweldige herinneringen aan van vroeger. Ik zet dan een paar stoelen op zn kop en eentje op tafel. Kussens van de bank, schoenen her en der en mandarijnen schillen op de grond. Succes gegarandeerd!

Voor pakjesavond hebben we dit jaar gewerkt met een regel die ik ergens tegenkwam:

‘’Something they want
Something they need
Something to wear
“Something to read’’

We zijn gezegend met lieve ouders en mijn opa en oma die elk jaar cadeautjes kopen voor de kinderen. Om het niet té overdadig te maken hebben we afgesproken dat de opa’s en oma’s max 3 cadeautjes doen.
En zelf volgen we de bovenstaande regel met dus 4 cadeautjes per kind.
Zo krijgen ze echt wel voldoende cadeautjes maar is het nog een beetje te overzien.
Zaterdag op 5 december gaan we het vieren! Nu al zin in.

Wat ik jullie nog even wil meegeven is dat andere moeders ook maar wat doen. En ik dus ook.
Ik geloof zeker allemaal vanuit liefde voor je kind. Misschien ga je erover nadenken? Ben je het met me eens? of is dit voor jou ook een leermoment geweest?
Of ben je het niet met me eens, dat kan en mag ook.
Ik ben benieuwd hoe jullie dit zien, wat is jullie mening over dit onderwerp en hoe vieren jullie Sinterklaas