Je KIND moeten laten testen op Corona

Ik mag echt in mijn handen knijpen, ik ben gezegend met 2 gezonde kinderen die, op zo nu en dan een snotneusje, nooit ziek zijn. En dan begint de oudste ineens te klagen over keelpijn…..

Het was vrijdag. De oudste had Koningsspelen op school gehad en daarna door naar de naschoolse opvang omdat ik en zijn papa allebei aan het werk waren. Als ik hem rond 5 uur ophaal komt er een energiek, maar toch wel vermoeid kind op me afrennen. Wat blijft dat trouwens een heerlijk gevoel, een blij jongetje wat op je af komt rennen en die in je armen springt en je een paar tellen zo hard knuffelt dat je bijna omvalt.

“Hoe heb je het gehad lieverd?” Vraag ik als we naar huis lopen. “Ah mam, zo leuk. We hebben 2 keer ‘zij aan zij’ gezongen en gedanst en allemaal leuke spelletjes gedaan. Oja en ik heb een keelsnoepje van juf gehad omdat ik keelpijn heb.” “Oooow….” antwoord ik en we lopen door naar huis.

Het hele weekend merk ik dat hij wat aan het hoesten is, maar niet zo erg dat ik hem verdenk van Corona. Tot hij de nacht van zondag op maandag een naar hoestje krijgt. Ik maak me ineens zorgen, en alle rampscenario’s gaan door m’n hoofd…
Voor de zekerheid temp ik hem. Weliswaar onder de oksel want no way dat mijn kleuter van 5 nog een thermometer in zijn bil wilt. 36,5 geeft hij aan.. nou tel er wat bij op en dat maakt gelukkig geen koorts. Ik duik het internet op en zoek de beslissingsboom van het RIVM. Kind moet thuis blijven en testen staat er. Chipssss…… hij kan zo dus echt niet naar school. Gelukkig is m’n man vrij en ons kind is blij dat hij bij papa mag blijven. Papa legt hem uit dat hij vanwege het virus thuis moet blijven en dat we moeten kijken of hij het virus heeft.
Ik app snel de telefoonnummers door van school en de corona test straat en vlieg de deur uit want ik moest wel gewoon aan het werk.
Als ik op m’n werk ben belt m’n man een uurtje later op dat hij een afspraak heeft gemaakt voor 12.57 vandaag speciaal bij een kinderteststraat. Fijn zo een specifiek tijdstip haha. Gelukkig is het bij ons in de stad zelf en ik zorg dat ik hem om kwart voor 1 ophaal. Ondertussen heeft papa hem het filmpje laten zien voor kinderen zodat hij weet dat er een staaf in zijn keel en neus gaat. “Het kan gaan kriebelen”, zei papa, “dan moet je niet gaan lachen hè” zegt hij als grapje.
In de auto vraag ik hem of hij het spannend vind. “Toch wel een beetje mama.” Ik zeg hem dat ik het snap en dat ik het ook een beetje spannend vond toen ik getest moest worden maar dat het met 2 tellen over was, en het achteraf wel mee viel. Dat vond ik helemaal niet maar dat ga ik natuurlijk niet tegen mijn kind vertellen…

We rijden naar de speciale teststraat voor kinderen en worden begroet door de verschillende knuffel olifantjes die aan het hek hangen. Super leuk gedaan! De test dokter, zoals m’n zoon hem heeft genoemd, is super aardig en heel relaxt. Hij neemt snel de test af, zoals verwacht in de keel en in de neus. Ik zie tranen opkomen bij m’n zoon en ik benoem hem hoe stoer hij is en hoe goed hij het doet!
Gelukkig waren de tranen een automatische reactie van de test en is m’n kereltje echt heel stoer! Hij krijgt een dapperheidsdiploma en we rijden weg. M’n zoon vertelt dat zijn keel wel nog kriebelt.
Tegenover de teststraat staat een grote gele M en ik zeg hem dat ik wel weet hoe we die kriebel wegkrijgen. Hij straalt helemaal als we een softijsje halen voor hem omdat hij zo stoer geweest is.

Thuis aangekomen gaat hij lekker in de tuin spelen en besluit ik om snel voor een week boodschappen in huis te halen ‘voor het geval dat…’ Zoals ik al schreef…. rampscenario. Ik moet eerlijk zijn. Ik ben altijd heel nuchter geweest over Corona en totaal niet bang, maar op het moment dat we naar die teststraat reden begon ik hem toch een beetje te knijpen.

S’avonds om half 7 gaat mijn man zijn telefoon en ik merk aan het gesprek dat het de GGD is. “Nee” “hmm hmm, ik snap het” “Ja” “Nee, met niemand in contact geweest” op de achtergrond hoor ik iets over binnenblijven en ik krijg het Spaans benauwd… het zal toch niet !!! Ik herinner me mijn telefoontje nog en die duurde 2 tellen… “uw uitslag is negatief dat betekend dat u geen Corona heeft…” Waarom duurt dit gesprek zo lang???
M’n man kijkt nuchter vooruit tijdens het gesprek en ik kan niks aflezen aan zijn gezicht…
Als hij ophangt vraag ik “en, en, en???”

“Negatief” zegt hij… ik vraag wel 20x of het echt negatief is en vraag hem waarom het gesprek zo lang duurde. “Ja, ze willen gewoon weten waarom hij getest is, vanwege klachten of omdat er iemand in de omgeving positief was want anders moest hij nog wel binnen blijven.”
Ik ben zo ongelofelijk opgelucht en geef m’n kind een dikke kus en een knuffel! Nu kan hij morgen gewoon naar het geplande kinderfeestje en woensdag weer naar school!