Thuisbevalling of toch liever naar het ziekenhuis?

Je moet zoveel keuzes maken tijdens je zwangerschap, en voor vele van ons is er ook die ene keuze; wil je thuis bevallen of wil je in het ziekenhuis bevallen?

Tijdens mijn eerste zwangerschap kon ik daar stellig antwoord op geven: ‘Het ziekenhuis’. Die keuze was vooral gebaseerd op een horror-verhaal van een teamgenootje. Ze moest NA de bevalling toch naar het ziekenhuis maar ze kon zelf de trap niet af. De ambulance kon haar door de bouw van de trap niet met de brancard naar beneden krijgen. En toen kwam, jawel, DE BRANDWEER, en werd ze door het raam getild met een hoogwerker!!! Nou ik dacht toen mij niet gezien, ik kies voor de veilige weg en wil dus ik het ziekenhuis bevallen! En daarbij, het is je eerste kindje, je weet niet wat je moet verwachten, in het ziekenhuis ben je veilig dacht ik haha.

Nu was mijn eerste bevalling echt een eitje. Sorry voor de mama’s waarbij het niet vlekkeloos ging. De kraamhulp zei tegen me, “mocht je nog een tweede kindje krijgen, kies dan voor een thuisbevalling, jij kan zo goed bevallen”. Nou op dat moment was ik daar natuurlijk helemaal niet mee bezig, maar haar woorden zijn me wel bijgebleven.

Dus toen ik zwanger was van mijn tweede kindje, spookten die woorden 9 maanden lang door m‘n hoofd. En 9 maanden lang heb ik getwijfeld, thuis, ziekenhuis, thuis, ziekenhuis…… pfffff ik kon geen keuze maken.

Aan de ene kant was het ziekenhuis mij zo goed bevallen. We hadden een mooie suite, de verloskundige zat niet continue bij me, ik had een mooie ruime douche waar ik lang gebruik van heb gemaakt en de kleine bleef bij me na de geboorte. Het was gewoon fijn. Maar die woorden he, van m’n kraamhulp, die spookten nog steeds door m’n hoofd.

Als ik op spreekuur kwam bij de verloskundige werd DE VRAAG mij natuurlijk ook gesteld, en tot aan het laatste bezoek wist ik het niet.

De verloskundige adviseerde me alle benodigde spullen op te halen bij de thuiszorgwinkel, voor het geval dat ik toch koos voor een thuisbevalling, en op het moment zelf te beslissen wat ik wilde. En zoveel extra spullen waren dat nou ook weer niet. Een douche-stoel (die ik in mijn laatste week van de zwangerschap ook al lekker ging gebruiken) en een po/steek of hoe je het ook wilt noemen.

Ja.. en toen braken m’n vliezen…..
Om niet teveel in detail te treden. Toen de verloskundige kwam zat ik al op 8 cm en zei ze: “Je moet nu kiezen, als je in het ziekenhuis wilt bevallen moeten we NU weg.” Huh 8 cm!!!??? “Oké dan blijf ik thuis” zei ik meteen. En jezus, wat vond ik het spannend toen ik het eenmaal gezegd had. Ik ging thuis, in mijn eigen bed bevallen!

Nou een uur later lag mijn kleine meisje in m’n armen en was ik ZO blij dat ik thuis was gebleven.

Ik hoefde niet met weeën in de auto, ook al is het ziekenhuis 5 min rijden.
Niemand die naar me keek toen ik het ziekenhuis in gereden werd omdat ik de weeën wegpufte die op dat moment heel heftig waren.
Ik kon na de bevalling lekker blijven liggen (ik heb zelfs even geslapen!)
Ik kon lekker in m’n eigen douche douchen.
Ik hoefde niet binnen 3 uur weer op de been te zijn omdat ik naar huis mocht.

Dus lieve, lieve, lieve kraamhulp, lieve Marja: DANKJEWEL. Jouw woorden (en jij helemaal want we hebben een topweek gehad) zijn me bijgebleven!!! Het was een hele mooie ervaring om thuis, in mijn eigen omgeving, m’n kindje op de wereld te zetten. En voor degene die denken: al die troep in je huis! Welke troep? Ik heb er niks van meegekregen. Alles werd door de verloskundige en kraamhulp opgeruimd, en binnen een uur had niemand er een idee van dat er zojuist iemand bevallen was :).

Waar zijn jullie bevallen? En was het een bewuste keuze? Laat het ons weten in de reacties!