Positief

Twee jaar lang leven we met z`n alle nu in de corona wereld. Zelf was ik net zwanger toen de eerste lockdown werd aangekondigd. Toen dacht ik bij mezelf, dit virus…. Het zal vast niet zo lang duren allemaal en als je het krijgt word je vast niet zo ziek. Behalve als je zwak of oud bent. Lekker naïef van mezelf als verpleegkundige wel. Want ik had nooit gedacht dat corona zo heftig kan zijn.

In december 2020 testte mijn man voor het eerst positief op corona. Omdat ik net zwanger was en redelijk ziek was van de zwangerschap konden we geen afstand houden van elkaar en namen we het risico dat ik ook corona zou krijgen. Ondanks dat ik naast hem sliep bleef ik negatief testten. Mijn man was niet zo heel ziek en we zagen het mooi als een weekje met z`n 2^e thuis voorbereiden op de kleinen.

Dat corona geen grapje is leerde ik niet zo heel lang geleden nog. Elk kleintje word wel eens een keer ziek. Zo ook onze kleine man. De eerste keer dat hij ziek was vond ik dood eng. Ik zat dan ook midden in de nacht naast zijn bed om hem continu in de gaten te houden en te kijken of het wel goed ging. Hij was toen ook nog maar 3 maanden. Als nieuwe mama is je kleintje ziek zien hart verscheurend en ik wilde hem het liefste weer terug in mijn buik stoppen waar het veilig en warm was en ik hem kon beschermen. En dan vooral beschermen tegen dat nare corona virus. Ik heb hem 8 maanden kunnen beschermen tegen corona.

Mijn zoon werd ziek. We dachten dat het gewoon z`n griepje zou zijn. Want kinderen zijn nou eenmaal snel ziek en lopen van alles op. Maar dit griepje leek wel iets serieuzer dan een gewoon griepje. We kregen te horen dat meneer in contact was geweest met iemand die ook positief getest was. Ja balen…. Maar ik ga mijn baby geen stok in zn neus duwen. Dus we haalde van die lolly testen bij de drogist. Elke dag moest hij even sabbelen om z`n stokje zodat we zeker wisten dat hij geen corona had. Elke dag testten hij negatief. Maar meneer werd steeds zieker. Ondertussen was zijn tempratuur 39.9 en klonk hij zo benauwd, je wilt niet dat je kleintje zo ziek is. Dat kleine griepje was toch een serieus griepje. Zondag hebben we dan ook meteen besloten naar de huisartsenpost te gaan toen we wakker werden. We kwamen aan bij de huisartsenpost en werden meteen als corona patiënt behandeld. Ze luisterde naar zn longen en keken naar wat vlekjes op zijn huid en we werden naar huis gestuurd met het idee dat hij een oor ontsteking heeft en de 6^de kinderziekte. Oke prima, uitzieken dus en antibiotica er tegen aan. Vol vertrouwen gingen wij weer op huis aan.

Hij was ontzettend hangerig die dag en lag de hele dag op mijn borst. Zelf vond ik dit natuurlijk niet zo erg. Want er gaat natuurlijk niks boven het gevoel dat je kleintje lekker op je borst aan het chillen of slapen is. Zo fijn en vertrouwd. En zo hebben we heerlijk een tijdje gelegen. Tot meneer het nodig vond om te stoppen met ademen.. ik moest echt aan hem schudden wilde hij weer verder gaan. Ik riep meteen naar mijn man we moeten nu naar de spoedeisende hulp. En daar gingen we weer. Weer onderweg naar het ziekenhuis met ons zieke ventje. We werden meteen serieus genomen op de SEH en behandeld als corona patiënt. Toen de kinderarts kwam kijken hoe het ging leek er niks aan de hand te zijn. Ja hij leek wat verkouden maar verder niet.

En toen was het moment daar… Dat stokje moest toch echt dat piep kleine neusje in. Ik vroeg aan mijn man of hij dit wilde doen want ik wilde dit zeker niet zien. Onze zoon maakte er niks van. En deed daarna weer gezellig. Ik voelde me toch een partijtje in de zeik genomen. Waar hij thuis niet dronk, koorts had, af en toe stopte met ademen, was hij op de SEH bijna zijn oude zelf. De kinderarts zei meteen dit is normaal hoor mevrouw. Al die nieuwe prikkels. U moet nu even een tijdje wachten op de uitslag. Prima. We hebben 2 uur gewacht en toen ging de deur weer open. Dit keer was ze niet alleen maar waren ze met z`n 2. Helemaal gekleed in van die pakken die je alleen in het nieuws ziet of in films. Ik keek mijn man aan en zuchtte. Dit was te verwachten. De uitslag van de corona test was positief. Mijn lieve kleine baby van 8 maanden heeft corona. En nu? Ik wilde dat hij opgenomen werd en zuurstof kreeg toegediend. De kinderarts lachte en zei mevrouw het komt goed hij moet gewoon naar huis lekker tegen u aan uitzieken. Ik wilde hem voor gek verklaren want mijn kind heeft corona. Dat virus wat de wereld al 2 jaar in de ban heeft. Maar toch werden wij naar huis gestuurd. Die nacht heeft onze zoon bij ons geslapen. En hoe…. Hij nam de meeste ruimte in in bed en heeft wel 14 uur geslapen. De dagen daarna ging het elke dag een beetje beter en elke dag was anders. Dan was hij z`n stem kwijt en de volgende dag liep het snot continu uit zijn neus. Maar mijn god wat vond ik dit spannend. En natuurlijk testen mijn man en ik ook positief op corona en konden we de hele week met z`n 3^e lekker binnen blijven.