Mijn zoon heeft een aardbeienvlek

Logan was een week oud toen hij een klein rood puntje op zijn voorhoofdje kreeg. De kraamhulp wist niet precies wat het was, misschien een beetje uitslag?

Het rode puntje veranderde al snel in een rode vlek die alsmaar groter werd. Bij het consultatiebureau wisten ze mij te vertellen dat het om een hemangioom ging, in de volksmond ook wel ‘aardbeienvlek’ genoemd. 

Nou daar kwam de laptop op schoot en mijn vriend google werd geraadpleegd. De meest verschrikkelijke foto’s zie je dan en ik kreeg het ineens heel benauwd. Zou het echt zo groot gaan worden? Zou hij dit voor altijd houden? Op zijn voorhoofd nog wel! 

Logan was een maand of 3 dat ik samen met mijn moeder in de winkel in de rij stond en Logan begon te huilen, hij was klaar met in de wagen liggen en ik tilde hem op. De vrouw die achter ons in de rij. stond zal ik nooit, maar dan ook nooit vergeten. “Goh, wat een bijzonder kindje is dat” zegt zij met een denigrerende ondertoon tegen haar +/- 7 jarige kind. 
Mijn bloed kookte maar ik reageerde niet. Mijn moederhart huilde. WIE DE *F* BEN JIJ OM TE ZEGGEN DAT MIJN KIND ‘BIJZONDER’ IS!!!!

Eenmaal buiten zei ik tegen mijn moeder, “hoorde je wat die vrouw zei?” Mijn moeder had het ook gehoord maar had gehoopt dat ik het niet had gehoord. 
Op straat zie je altijd mensen kijken naar Logan, alsof hij zielig is ofzo. Ja, ik weet het, het zit op zijn voorhoofd, maar mijn kind is voor mij nog steeds het knapste kind wat er rond loopt.

De vlek werd alleen maar groter en groter. Na een half jaar was hij zo’n 2 cm bij 2 cm en lag helemaal op de huid, alsof het een bloedblaar was. De vlek word aardbeienvlek genoemd vanwege z’n rode kleur, maar als het aan mij ligt kunnen ze het beter een kersenvlek noemen.. zo rood was hij!

Ik wilde toch een afspraak bij de kinderarts maken om ernaar te laten kijken. Zij was ontzettend lief trouwens. Ze begreep dat wij Logan zijn vlek groot vonden, maar ze gaf aan dat dit nog een kleintje was. De ‘grotere’ vlekken komen in aanmerking voor een operatie, maar omdat Logan nog zo klein was, zou hij een groter litteken over houden aan een operatie dan wanneer we hem lieten zitten. Aardbeienvlekken groeien vooral het eerste jaar ontzettend, maar daarna verdwijnen ze langzaam. De arts schatte in dat als Logan naar de basisschool zou gaan er niks meer van te zien was.
Je moet het zien als een bolletje wol wat in de knoop is geraakt. Dat is een aardbeienvlekje ook, bloedvaatjes die in de knoop zitten vertelde ze mij. 
Het kon verder ook geen kwaad. Al zou het wel erg kunnen bloeden bij vallen of stoten. Gelukkig is dat nooit gebeurd. 

Nadat Logan een half jaar was geweest stopte de vlek met groeien. En heel langzaam werd hij minder. Hij werd eerst dunner, dus hij begon minder op de huid te liggen, en van buitenuit kromp de vlek en werd hij lichter. 

Toen Logan 4 werd en naar de basisschool ging was de vlek zo goed als weg. De huid heeft een andere structuur, is dunner en iets anders van kleur dan derest van de huid. Echter heeft hij zijn haartjes er vaak voor en zie je er bijna niks meer van.

Ik had voordat ik Logan kreeg nog nooit gehoord van aardbeienvlekken en ook nog nooit iemand gezien met zo een vlekje. Echter nu ik wist wat het was en dat het bestond zag ik ze steeds vaker. Ik werd ook aangesproken door mensen die er ook 1 gehad hadden, of zijn kind of kleinkind. Zelf had ik daar geen behoefte aan, laat je me met rust dacht ik echt. En dat kwam echt door de negatieve reacties, de mensen die kijken (soms werden we gewoon nagekeken), daardoor kon ik de oprechte reacties minder goed verdragen. 

Nu ik de foto’s terug kijk zie ik pas hoe heftig het eigenlijk was en ik begrijp goed dat mensen keken, maar voor mij hoorde dit gewoon bij Logan. Nee, dat schrijf ik verkeerd. Dit hoort bij Logan, en voor. mij was hij de prachtigste baby die er was, zelfs met zijn aardbeienvlek.

Voor alle lieve mama’s die regelmatig terug komen op de foto’s te vergelijken met jullie eigen kindje. Dit zijn de meest recente foto’s. Logan is inmiddels 6,5 jaar en er is weinig veranderd in vergelijking met toen hij 4 was. Als hij ziek is veranderd de vlek iets zoals je op de foto kunt zien. Het lijkt wel alsof de bloedvaatjes dan iets opzwellen. Ook als hij zijn wenkbrauwen optilt zie je duidelijk het verschil in huidstructuur. Zijn huid is veel dunner op de plek waar zijn vlek heeft gezeten. Echt weggegaan is het dus niet maar het is dusdanig weg dat je er nauwelijks wat van ziet. Niemand op school zegt of vind er iets van. Ik was toch wel bang dat hij gepest zou worden vanwege zijn vlek maar dat is gelukkig niet het geval!