Kinderkamer deel 3…de ikea

Missie: Een grote meidenkast voor op Femke haar kamer scoren.
Want ja als je gaat doorschuiven, heeft zij natuurlijk een nieuwe nodig.
Deze kast was toch al niet meer echt praktisch, nu haar kleren groter worden, dus dat komt goed uit.
Baby broertje blij, gok ik en Femke blij.
En waar ga je dan naar toe? Juist naar de Ikea!

Ik had een erg leuke opstelling gezien van de Ikea kinderkast, ja inderdaad de Stuva editie. Het leek mij goed om samen met Joop heen te gaan zodat hij ook visueel kon zien wat ik nu weer had bedacht. Dus daar gingen we…op naar Haarlem. Wel spannend want sinds de coronatijd (blijft gek klinken) ben ik niet meer gaan shoppen op de Babywinkel na.Als we de fly-over over gaan, zeg ik in shock tegen Joop; ‘ nee johhh ze staan in de rij!’Jemig heel de parkeerplaats staat ook vol, reageert Joop.#naïef?Lichtelijk beduusd rijden we langs de rij en parkeerplaats, nadenkend wat we gaan doen.We besluiten toch een poging te wagen want bij een andere Ikea zal het niet rustiger zijn. Zo gezegd zo gedaan. Stonden we daar ala Efteling…Het leek erger dan het was en gestaag ging iedereen naar binnen. Het was onverwacht rustig alleen bij de ‘Ikea hacks’ was het druk.

Wij liepen gelijk door naar de kinderafdeling, want daar stonden de kasten.Er was een verplichte looprichting, die door pijlen duidelijk werd aangegeven. (Vind Femke geweldig pijlenzoekertje 🥳)En daarbij werd het ook nog eens keurig omgeroepen. Toch blijven er altijd mensen die zich hier niet aan houden. Ik kan mij hier zo aan irriteren…of zal dat door de hormonen komen?Dan denk ik, als je echt niet anders kan dan tegen de richting inlopen, wat kan gebeuren hoor.Wacht dan toch eventjes netjes, tot de mensen die wel in de goede richting lopen, gepasseerd zijn, of ga even buitenom.In plaats van als een ontsnapte bokito tegen de richting in te rennen. (Zo dat lucht op) Maar goed dat terzijde, we waren inmiddels op de kinderafdeling aangekomen. Nou Femke in heaven natuurlijk. Die ging gelijk lekker spelen. Tip! Weet je niks te doen op een regenachtige dag, ga naar de kinderafdeling van Ikea, geen entree kosten en kind volop speelplezier. Na een tijd spelen en een onderhandelingspoging verder was Femke toch nieuwsgierig genoeg om met mij mee te gaan. Gelukkig want de kasten stonden een stukje verder op en ik durfde haar daar niet alleen te laten. We bekeken de kasten en waren aan het kletsen over wat er kan en past. (Wat ik dus wilde past dus niet, what’s new😜)Femke hield ik ondertussen neurotisch in de gaten, want weet je, ik heb een kronkel….en wat voor 1…Ik ben altijd bang dat mijn kind gepikt wordt! Dit heb ik al vanaf haar geboorte. Toen de kinderarts haar meenam voor de controle, zei ik tegen Joop dat hij achteraan moest rennen.(Joop was al bezig maar ik was te panisch dat ik dat nog even moest bekrachtigen dat dat dus sneller moest) Ook de nachtzuster vertrouwde ik niet…Femke was zo aan het huilen en door de keizersnee kon ik haar niet pakken, daarvoor belde ik de zuster.Ooh slaap je nog niet? Was haar reactie toen ze op de kamer kwam.Nou de volgende keer neem ik haar mee naar kantoor dan kun je even rustig bijslapen, zei ze vervolgens.Jezus ik moest bijna aan het zuurstof, meenemen? kantoor? Jaaaa daag!Meenemen naar huis zeker, ik dacht het niet!!Ik heb dus niet meer op het knopje drukt. (Of zou dat juist haar bedoeling zijn geweest 🤔)Goed kronkel dus, tic, waanidee, het is maar hoe je het wilt benoemen…ik heb er last van. En wat denk je…..ja hoor Fem weg uit mijn ooghoek. Oooh nee roep ik… Femke, Femke schreeuw ik door de Ikea met een hartslag van over de 200.Ja mammie hoor ik 3 meter verder, ik ben hier hoor.

Ze is naar het keukentje gelopen zegt Joop.Ja die had dat natuuuuuurlijk al gezien vanaf zijn 1.97 m.Oké goed, dit hele proces gebeurd mij nog 4x en dat terwijl pappa haar gewoon steeds ziet. Nee dit is niet voor mij weggelegd.We komen er niet uit en het wordt steeds drukker (met mensen die mijn kind willen pikken, denk ik dan)Dus we besluiten weer te gaan en thuis nog even rustig op ons gemakje verder te kijken. Ja beter voor mij en voor mijn bloeddruk.Missie dus niet volbracht…Femke moet nog even in het kamertje van haar broertje haar kleertjes pakken, maar dat is voor haar een feestje, want hoe leuk is het om op een babykamertje te zijn💙 Thuis hebben we besloten om de kast maar te bestellen en dat we hem zo op kunnen halen, daar voelen we ons toch wat prettiger bij, nu de uitgerekende datum steeds dichtbij komt. Maar buiten dat, had de Ikea het, op een paar Bokito’s na, wel allemaal keurig geregeld.