Oma op reis 2: Inpakken en wegwezen

Ieder jaar ga ik met een vriendin naar Oerol en dat is echt inpakken en wegwezen. Ik pak gerust een dag van te voren of op de dag van vertrek mijn reiskoffer is. Mijn vriendin heeft van het inpakken van haar spullen echt stress. Ze slaapt er slecht van en begint al weken van te voren met het wassen van de kleding en dergelijke.

Nee, toen ik nog met mijn kinderen op vakantie ging, ja toen begon ik ook flink op tijd met pakken. Maar ja wat neem je allemaal niet mee, voor je kinderen! Speelgoed, vaste knuffels, schoentjes en kleding voor warm weer, voor koud weer, voor nat weer. Eigen hapjes, luiers, eigen muziekje. Ach jullie kennen het wel! 

Inmiddels is het nog twee nachten voor mijn vertrek, en ineens krijg ik toch de kriebels. Ik had al drie weken geleden mijn koffer voor proef ingepakt om te zien hoe zwaar die zou wegen. Op de grote vlucht mag ik 23 kilo mee, op de binnenlandse vlucht 20 kilo. Toen woog die ingepakte koffer 14 kilo. Poeh, dus het kan, dacht ik.

Toen heb ik al mijn kleding uitgezocht, want ja, oma is hyper gevoelig; Dus een BH zonder sluiting, ondergoed zonder randjes, en een broek zonder knellende boorden, verzin het maar. Maar ja ook mijn orthopedische schoenen met kousen tegen trombose (ik ben toch zo’n 16 uur onderweg en geen 16 meer) moesten mee. Ik wil nog een extra paar orthopedische schoenen mee, ik ga in het regenseizoen ⛈️☔️, niet echt slim. Maar ook slippers om ‘s nachts mee naar het toilet te gaan of aan het strand te lopen en een sneakertje om mooi mee te kunnen zitten, want lopen lukt maar beperkt, haha! Dan kleding voor warm, benauwd weer, voor koud weer, voor nat weer. Mijn speelgoed is de iPad en mijn telefoon, de vaste knuffel blijft thuis bij opa 🥹. Dan moeten de medicijnen en supplementen nog mee. Alles precies afgeteld op 36 dagen (eentje extra mee), een hele toilettas extra dus. Maar ook de hapjes en luiers voor Oma moeten mee. Dat lukt echt niet; de koffer gaat niet dicht.

Oef en nu? Niks inpakken en wegwezen! De stress slaat toe, goed bedoelde mensen om mij heen geven de beste raad, maar ik heb er keelpijn van. Koffer weer open, alles er weer uit. Wat kleding er uit, korte en lange broek minder, 2 shirts met lange mouwen minder, wat shirts met korte mouwen er uit, mijn witte vest er uit, slechts 1 paar orthopedische schoenen mee, trek die maar aan! De Nederlandse vlag er uit en maar één oranje shirt mee. Een boek minder en een kritische dochter die net díe irritante opmerking maakt, die ik nodig heb. 

Wat wil je er nu eigenlijk nog bij hebben vraagt ze me. Ik haal de spullen die ik beneden klaar heb gezet. En met wat duwen en trekken lukt het om alles in de koffer te krijgen. En nu wegen; 19,9 kilo! Yes ‼️ 

Hier moet alles in! 

En dit wilde ik graag meenemen! 

Ik moet alleen wel een hemd, T-shirt zonder mouw en T-shirt lange mouw over elkaar aantrekken. Dan mijn dikke vest aan en mijn rode regenjas. Als het aan mijn dochter had gelegen had ik ook nog 2 jurken daar overheen aangetrokken, we liggen in een stuip! Ik zie het zo voor me, zo’n Michelin-vrouwtje wat je helemaal kan afpellen🤣

Nog wat laatste dingen afronden en dan kan deze oma toch echt: Inpakken en wegwezen! 

Of oma het vliegtuig in mag? Dat lees je in mijn volgende blog!