Van de speen af, versie: zo kan het ook :)
Wellicht herinneren jullie mijn blog nog over hoe we mn zoon van 4,5 van de speen af kregen. Niet de beste moeder-van-het-jaar actie maar wel effectief. Wil je hem nog eens terug lezen dat kan hier.
Maargoed kind 1 is inmiddels een maand of 8 van zijn speen af, maar ik heb ook nog kind 2 rondlopen die verzot is op dr speen. Misschien nog wel meer dan mn zoon. Nova wordt in maart 3 en heeft 2 heiligdommen: speen en doek. Die moeten overal mee naar toe. En dr speen heeft ze dan niet altijd in hoor maar hij moet gewoon mee. In mijn tas of in haar eigen tasje, hij moet mee. Want als er crisis uitbreekt, geloof me dan ben ik blij dat speen en ook doek mee zijn. Zo ook op die bewuste dag… donderdag 24 december….. Ik ben de dag ervoor bij de huisarts geweest, conclusie spit… ah fijn met een beroep in de zorg en met de kerstdagen voor de deur… ik kan geen kant op. Maar omdat Rutte het goed vind krijg ik toch gasten op 2e kerstdagen. Dus er staat me iets te doen : boodschappen. Ik schakel mijn vaste hulplijn in –> mn moedertje. Samen gaan we naar de supermarkt met 2 kinderen, en je raad het al: doek en speen. Aangekomen bij supermarkt 1 heeft Nova geen zin om mee te gaan en blijft standvastig in de auto, in de gordel zitten met de woorden: “ik blijf hier”. Sta je dan met je spit. Ik kan geen kant op en ben kansloos om haar uit de auto te tillen. JOOEEHOOEEE HULPLIJN! Moeders staat al achter me voordat ik het haar kan vragen en zegt ga jij maar vast naar binnen met Liam want het begint te regenen. Onder het afdakje komt meteen achter mij aanlopen Nova, met doek en speen. Jeetje wat een topper is die moeder van mij weer. Allebei gewapend met een boodschappenkar gaan we naar binnen. We vliegen door de winkel heen, gelukkig is het niet druk en stappen snel de auto in en rijden naar supermarkt 2. Bij het uitstappen komen we tot de meest verschrikkelijke ontdekking ever : DOEK IS KWIJT! Crisssiiiissssssss ! Je zal denken wat is er zo speciaal aan die doek. Nou doek is officieel gewoon een hydrofiele luier. Maar in ons geval: een vergrijsde versie want meer weg heeft van een theedoek dan een hydrofiele doek maar onvervangbaar voor Nova. We doorzoeken de auto maar geen doek te vinden. We racen terug naar supermarkt 1 en ook daar doorzoek ik wanhopig de hele winkel inclusief parkeerplaats en alle prullenbakken. Niks…. innde auto vertel ik Nova dat doek kwijt is en haar hele gezicht betrekt… dan breekt toch echt je moederhart en blijkbaar ook je omahart want mn moeder doorzoekt ook nog eens grondig de hele winkel en laat haar telefoonnummer achter bij de medewerkers voor het geval iemand die vieze lap vind en afgeeft. Teruglopend naar de auto zie ik haar al schudden met haar hoofd en ik draai me op naar Nova en vertel haar dat doek echt kwijt is. Thuis heb ik nog hydrofiele doeken liggen maar die lijken nieteens op haar doek…. Thuis aangekomen herhaal ik gedurende de dag nog dat doek kwijt is wanneer ze er om vraagt. Op een gegeven moment zegt ze: “Speen ook kwijt?” Haaaaaa daar is mijn ingang: “Ja, speen ook kwijt” lieg ik tegen mijn kind. Als we dan toch een drama nacht tegemoed gaan kan ik net zo goed ook een poging wagen om af te komen van die speen. Want: Nova begrijpt heel goed dat ze doek is kwijtgeraakt in de winkel en dat doek echt niet meer terug komt. Wie weet is ze in haar hoofd ook die speen daar kwijtgeraakt. De hele dag en avond gaan goed. Ze heeft van Papa toch een andere hydrofiele doek gekregen, maar eigenlijk kijkt ze daar niet naar om. Wanneer ze haar melk op heeft pakt ze toch die nieuwe doek en jahoor, ze vraagt om haar speen. Ik zeg haar dat die kwijt is en ze barst in tranen uit en huilend loopt ze naar haar kamertje. In bed zing ik nog een liedje voor haar en geef haar een kus. Weltrusten lieverd. We blijven altijd bij haar zitten tot ze slaapt en nu dus ook. Ze kijkt zoekend om zich heen en ik zeg haar dat ze lekker moet gaan slapen. Het huilen is al over toen ik begon met zingen (fijn als iemand je zangtalent kan waarderen). Ik weet niet of het kwam omdat ze echt moe was, want doordat we visite kregen is ze later naar bed gegaan dan anders, of dat ze het geaccepteerd had maar binnen 10 min sliep ze… zonder speen. De speen die ik voor de zekerheid… voor nood toch in mijn broekzak had gestopt nam ik weer mee naar beneden en belande die avond in mijn nachtkastje. Wederom… voor nood. Ik ging er vanuit dat Nova die nacht meerdere keren wakker zou worden en zou vragen om haar speen. Nova slaapt zelden door namelijk.
De 1e keer dat ik haar hoorde was een uur of 2. Verrassend genoeg, niet vragend om haar speen. 2 uur later nog eens… toen bleef ze wat langer huilen, maar het woord speen heeft ze niet genoemd. Ik heb haar meegenomen bij mij in bed omdat ze bleef huilen en ik niet wilde dat ze om haar speen ging vragen. Haar nieuwe doek ging mee en we hebben nog heerlijk geslapen tot half 8. Jeetje wat een topper. Niet 1x gevraagd om haar speen en ook niet om haar oude doek. Ik vrees dat ik meer moeite heb gehad met het verliezen van doek en dat papa meer moeite heeft gehad met het loslaten van de speen dan Nova zelf. Vanavond gaan we het weer proberen.
Reacties