Van due date tot Mommy friends

Van “due date” (23 april 2020) tot “Mommy friends”
Zoals veel andere moeders werd ik tijdens de zwangerschap van Arthur lid van een Facebookgroep. De leden van die groep zijn uitsluitend zwangere mama’s, uitgerekend voor april 2020. Toevallig ontdekte ik dat Bieke ook zwanger was van een zoontje én dat we allebei 23 april uitgerekend waren. Daarbovenop bleken we op amper tien minuten van elkaar woonachtig en werden we opgevolgd door dezelfde gynaecoloog. Best overweldigend om zoveel gemeen te hebben met iemand die je eigenlijk helemaal (nog) niet persoonlijk kent.

Een mutsje voor Arthur
Op 18 januari 2020 werd Arthur veel vroeger dan verwacht geboren (op 26 weken en 2 dagen). Iedereen apart op de hoogte houden was onbegonnen werk dus plaatste ik elke avond een update in onze besloten Facebookgroep. Naast vrienden, familie en kennissen volgde ook Bieke ons verhaal. Ik vermoed dat het zwaar moet geweest zijn voor haar, wetende dat haar zwangerschap gelijk liep met die van mij. Ondanks dat de updates ongetwijfeld confronterend en emotioneel waren, steunde ze ons onvoorwaardelijk. Dat deed ze met lieve berichtjes maar ook door het spontaan voorstel om een mutsje te haken voor Arthur. Het was niet vanzelfsprekend om een muts te vinden die niet te groot was dus maakte zij er eentje op maat van zijn klein hoofdje. Ze had ons nog nooit ontmoet en toch stond ze erop die muts te mogen haken, zo lief!

Na uitsluitend virtueel contact volgde een ontmoeting
Toen we elkaar voor het eerst ontmoetten leek het alsof we elkaar al veel langer kenden. Niet alleen virtueel maar ook in het echte leven was er onmiddellijk een klik. Na haar bevalling (Emmanuel, °14 april 2020) en de thuiskomst van Arthur bleven we contact houden. Enkele maanden later organiseerden we een babydate! Emmanuel en Arthur ontmoetten elkaar voor het eerst bij mij thuis.

Nadat ze samen speelden maakten we een mooie wandeling in de buurt, bij thuiskomst hadden beide kindjes honger. Die avond gaven we tegelijkertijd (in dezelfde zetel) borstvoeding aan onze baby’s en dat blijft een heel speciale, mooie herinnering.

Wederzijds vertrouwen
We hielden contact en ook onze zoontjes leerden elkaar steeds beter kennen. Onze visie over opvoeden is gelijklopend en dat maakt dat we elkaar vertrouwen en geleidelijk aan steeds dichter naar elkaar toe groeiden. Bieke is een bewust alleenstaande mama en daar heb ik onbeschrijfelijk veel respect voor! Toen ze een afspraak had in Brussel voor de inseminatie van haar tweede kindje, paste ik op Emmanuel. Het was niet zeker dat de inseminatie zou slagen en aangezien haar familie niet op de hoogte was van de poging wou ze het liever nog even geheim kunnen houden. Ik voel me tot op vandaag vereerd dat ze mij haar geheim én de zorg over haar zoontje toevertrouwde.

Kort na de inseminatie had Bieke een positieve zwangerschapstest in haar handen. Na de eerste controle bij de gynaecoloog bleek ze niet alleen zwanger van haar tweede kindje, ze kreeg er ook een derde kindje bovenop. Wauw, Emmanuel werd grote broer van een tweeling!

Het mooiste verjaardagscadeau
Voor mijn dertigste verjaardag werd er een verrassingsfeestje georganiseerd. Omdat mijn man ondertussen wist hoe belangrijk Bieke voor mij geworden was had hij haar samen met Emmanuel uitgenodigd. Nadat ik een mooi cadeau met allerlei verzorgingsproducten geopend had, gaf Emmanuel mij een kistje. Nietsvermoedend (maar tegelijkertijd razend nieuwsgierig) opende ik het kistje en begon ik de tekst te lezen. Ik citeer Bieke:

“Lieve Sarah
ik bewonder jouw doorzettingsvermogen. Al 18 maanden zijn jouw nachten onderbroken. Toch blijf jij iedere dag met een lach voor kleine Arthur zorgen. Je liefde is onvoorwaardelijk en zo immens groot!

Een mama zoals jij, is wat ik hoop ook voor mijn kindjes te kunnen zijn. Maar soms, heel soms heeft een kind iemand nodig die net een tikkeltje cooler is dan hun mama. Iemand die evenveel liefde kan geven, die er altijd voor hem/haar zal zijn en altijd zal klaarstaan! (Lees: iemand die kan genieten zonder ’s nachts te hoeven opstaan! 😉 )

Wie ik ben, hoe ik zal heten, mag voorlopig niemand weten. Maar al ben ik nog zo klein, toch vraag ik je: wil jij mijn meter zijn?”

Ik besefte amper wat er gebeurde, tranen schoten in mijn ogen en ik riep enthousiast “JA NATUURLIJK, OH MY GOD!!!”. Vluchtig vroeg ik “mag ik jou knuffelen?” (covid19, je weet wel) terwijl ik bijna gelijktijdig al in haar armen vloog. Gelukkig luidde haar antwoord op mijn vraag ook “ja”. 😉
Dat Bieke uitgerekend mij als meter vroeg, raakt mij tot op vandaag heel diep. Het is een voorrecht waar ik haar eeuwig dankbaar voor zal blijven.

Metie
Op vrijdag 28 januari 2022 werd mij ik maandenlang intens verlangen officieel ‘metie’. Mijn hart loopt over van trots en liefde. Toen ik een berichtje kreeg dat de geplande keizersnede goed verlopen was en ik de allereerste foto opende namen tranen van geluk alle spanning van de voorafgaande uren weg. De glimlach die op mijn gezicht verscheen verdween die dag niet meer.

Als er twee wondertjes geboren worden die jouw hart in één seconde veroveren, sta je perplex… Toen ik diezelfde dag mijn metekindje Emelia en haar tweelingbroer Luca voor het eerst in mijn armen mocht sluiten, voelde ik vlinders in mijn buik.

Lieve Bieke
Bedankt voor jouw vriendschap en het vertrouwen dat je me geeft.
Je maakt me trots en blij, maar vooral dankbaar en oooh zo vereerd.
Ik hoop voor Emelia de meter te kunnen zijn die jij voor ogen had!

Liefste Emelia
Je handjes, je voetjes, je oogjes, zo klein…
Wat ben je mooi!
Wat ben ik trots, jouw metie te mogen zijn!

Liefs, Sarah

Volg je mij al op Instagram?