“Zie je dan verdomme niet dat ik vanaf dag 1 al stapelverliefd op je ben!”

Ik neem jullie mee terug de tijd in, naar 2012.
Mijn leven stond behoorlijk op zijn kop. De relatie die ik had ging na ruim 10 jaar stuk. We waren elkaars jeugdliefdes maar door diverse gebeurtenissen pasten we niet meer bij elkaar.
Een paar maanden woonden we nog samen in ons huis, ik zou op zoek gaan naar een andere woning.

Zoals je je misschien wel kunt voorstellen ging ik in die periode veel uit. Nachten lang feesten met vriendinnen in Amsterdam. Het was een te gekke tijd en ik genoot ervan om niet gebonden te zijn. Ik kon alles doen wat ik maar wilde.
Ook schreef ik me voor de grap in op een soort dating site, na zoveel jaar bezet te zijn geweest was ik wel nieuwsgierig of ik nog in de markt lag.

Na een paar gesprekken raakte ik aan de praat met Robbert. Ik vertelde hem over de situatie waarin ik nu zat en dat ik vooral niet op zoek was naar een relatie.
We wisselden telefoonnummers uit en appten wat heen en weer.
Ondertussen ging ik nog steeds elke week uit, logeerde ik veel bij vriendinnen en bezocht ik festivals.
Zomer 2012 was top.


Robbert en ik appten nog steeds met elkaar, en we wilden elkaar wel ontmoeten. Hij zei dat hij me wel kon komen ophalen. 
En even later stond ie op de afgesproken plek, voor een supermarkt. Het voelde direct goed. We konden gezellig kletsen en lachen met elkaar. 
En ze leefden nog lang en gelukkig? Haha nee was het maar zo simpel…

Hoe leuk ik Robbert ook vond, ik wilde nog niets serieus. Vrienden was prima maar meer nog niet. Dit heb ik ook vaak gezegd tegen hem en tegen iedereen in mijn omgeving.
‘’Neehoor ik heb geen relatie met Robbert’’
‘’We zijn gewoon vrienden’’
‘’Ik ben niet verliefd’’

Het samenwonen met mn ex ging niet meer en na een fikse ruzie stond ik op straat met alleen de kleding die ik aanhad. 
Ik ben toen naar mn ouders gegaan en ze hebben toen gezegd dat ik weer thuis kon komen wonen tot ik een nieuwe woning had. Dat was ontzettend wennen. Ook mn beide broertjes woonden nog thuis.
Het contact met Robbert werd steeds intenser. 
Thuis werd ik geplaagd, ze zeiden nee nee je bent zéker niet verliefd. Of ze zeiden alleen maar zn naam en ik kreeg een rood hoofd.
Maar nee, ik hield bij hoog en laag vol dat ik niet verliefd was.

Tot er een avond was dat Robbert en ik samen naar een kroeg gingen. We hadden het heel gezellig tot er een ex van Robbert toevallig langskwam. Robbert raakte met haar aan de praat en ik zag gifgroen van jaloezie.
Kwaad belde ik mn beste vriendin, ik wilde naar huis maar mijn spullen lagen nog in het huis van Robbert.
Boos ben ik naar buiten gelopen om terug te fietsen naar zijn huis. 
Robbert kwam me achterna en we kregen op straat ruzie. Hij verweet mij dat we toch geen relatie hadden. En ik was jaloers. 
Ergens voelde ik me voor het blok gezet door mn eigen gevoel. Waarom was ik jaloers?
Robbert werd boos en schreeuwde ‘’zie je dan verdomme niet dat ik vanaf dag 1 al stapelverliefd op je ben’’
Ik stond aan de grond genageld, wat?? 
We waren toch alleen vrienden. Maar Robbert zei dat hij vanaf het eerste moment dat hij me zag verliefd op me was geworden.

Zelf kon ik mn gevoelens ook niet meer ontkennen. We waren zo vaak samen, hij was er voor me als ik hem nodig had, we konden zo lachen met elkaar. 
Zou ik dan toch verliefd zijn?

We besloten het rustig aan te doen. Al is dat plan een beetje mislukt. Toen ik eenmaal mn gevoelens durfde toe te laten was ik al snel elke dag bij hem. Steeds meer spullen bleven in zijn huis liggen. En eigenlijk zonder dat we het doorhadden ben ik nooit meer weggegaan.

Een paar jaar hebben we genoten van elkaar, het samenwonen, leuke weekendjes weg en vakanties. Het voelde zo goed met elkaar dat we op onze laatste vakantie samen in Tunesie het kregen over kinderen. We waren toen 2 jaar samen. Onze kinderwens was heel groot. 
Paar maanden na die vakantie en na er veel over te hebben gepraat met elkaar besloten we ervoor te gaan. Het is dan augustus 2014.


In de week van onze verjaardagen ben ik erg emotioneel. Op de verjaardag van Robbert raak ik compleet overstuur omdat ik vind dat Robbert niet blij genoeg is met het door mij gegeven horloge. Ik herken mezelf zo niet. 
Robbert stelt voor om de dag erna op mijn verjaardag (ja, we zijn 1 dag na elkaar jarig) een zwangerschapstest te doen.

11 september 2014 mijn 27e verjaardag. Deze dag zullen we nooit meer vergeten. Al vroeg in de ochtend doe ik een test. Slaperig leg ik hem op het nachtkastje neer en kruip weer naast Robbert.
Na 5 min is het af te lezen. Robbert mag kijken want ik geloof niet dat ik direct zwanger kan zijn.
Hij buigt over mij heen om de test te pakken en zegt ‘’2 streepjes’’
JE BENT ZWANGER!!!!!

Lees meer in mijn volgende blogs over de zwangerschap, de bevalling en de eerste tijd met een baby.

Reacties

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Misschien ook leuk om te lezen?

Reacties

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *